RSSWonen in Gent wordt stilaan onbetaalbaar
De woningen in Oost-Vlaanderen zijn tien procent duurder geworden. Vooral Gent wordt stilaan onbetaalbaar.
Wonen in Gent wordt stilaan onbetaalbaar. In de stad Gent stegen de prijzen van woningen vorig jaar met vijftien procent tot gemiddeld 205.000 euro. Vooral de zogenaamde starterswoningen, rijwoningen met een tuin en comfort, zijn heel erg in trek. De verkoop van grote woningen (alles boven 350.000 euro) blijft een pijnpunt. Dat blijkt uit de Vastgoedgids 2007 van het studie- en adviesbureau Stadim.
Lees meer bij DS Online
© 2007 GENTBLOGT VZW
Stilaan? Stand-up comedians ingehuurd als redacteurs bij DS?
“stilaan onbetaalbaar” is een eufimisme voor “niet meer verkocht aan vraagprijs”. ;) & :(
Ik ben nog niet zo rijk dat ik woningen verhuur maar ik dacht dat er vanaf juli een registratieplicht komt voor huurcontracten. Er zullen wellicht een aantal verhuurders zijn die feestelijk bedanken voor de inzage in hun inkomen en liever verkopen. Bovendien liggen al heel wat werven stil omdat heel veel appartementen ( die op plan aangeboden worden) onverkoopbaar zijn. Ik merk ook dat de voorbije jaren heel wat huizen en appartementen verkocht zijn aan mensen van middelbare leeftijd die zo gemiddeld 20 jaar flink gespaard hebben voor ze tot aankoop van een woning in het centrum beslisten, die markt zou wel eens verzadigd kunnen zijn.. De nieuwe kopers zijn jong en hebben een laag loon. Banken mogen wel steeds langer lopende leningen aanbieden waardoor je de eerste 10 Ã 15 jaar enkel intrest betaalt. Maar wat als de woning zo duur is dat een koppel zelfs de intrest niet kan aflossen? Zoals altijd zal de markt zich stabiliseren.
En er staan vrij dicht in het centrum heel wat aantrekkelijke kavels, jammer genoeg meestal belast met formidabele krotten die aan even formidabele prijzen verhuurd worden. Strijd tegen huisjesmelkers is één zaak, de krotten meteen definitief onbewoonbaar maken lost het probleem meteen op. De vraag naar bouwgrond overstijgt toch het aanbod (tenzij half Gent voor afbraak in aanmerking komt).
Daarom heb ik bewondering voor de plannen om de 19de eeuwse gordel aan te pakken via bouwblokrenovatie en de sociale woningprojecten zoals in de Feviéstraat: afbreken en gebruik maken van de vrijgekomen binnenruimte.
En als onbewoonbaar verklaren alleen niet helpt kan men via het SOB in samenspraak met de eigenaar een compromis uitwerken: het SOB zorgt voor de sanering en het bouwrijp maken van de kavel. De meerwaarde van de operatie wordt gedeeld, een win-win situatie dus. De toekomstige huurder zal u dankbaar zijn.
Van wie is dat leegstaand gebouw in de Groene Vallei, ik zie het steeds maar meer en meer verkrotten, nochtans, het is echt geen lelijk gebouw. Ik wou dat ze daar een woonst met een horeca mét terras zouden van maken ! Succes verzekerd !
Van wie zijn die leegstaande gebouwen in het Sint-Elisabethbegijnhof ? Wie is daar aan het speculeren om dan aan een oerverdovende prijs een krot te kunnen verkopen ?
Er is, ondanks de hoge prijzen, nog vrij veel leegstand in Gent. Onbegrijpbaar voor mij, wie heeft zoveel geld dat hij het zich kan veroorloven een huis te laten verkrotten of een bouwplek in het midden van Gent onbebouwd te laten? Geen geld hebben is geen argument, wie echt geen geld heeft om het te renoveren zal het waarschijnlijk wel verkopen wegens het geld echt wel nodig hebben, of er bestaat nog altijd iets genaamd lening of men kan altijd tot een ‘creatieve’ huurovereenkomst komen waarbij de huurprijs laag is in ruil voor enige opknapwerk door de huurder…
Ook zou Gent beter het wonen op woonboten aanmoedigen i.p.v. die mensen wurm te maken met allerlei regeltjes en bijkomende eisen. Elke woonboot erbij is weeral 1 woning minder die gebouwd moet worden.
je ziet ook nog steeds veel lege stukken (bouw)-grond, bv. langs de antwerpsesteenweg op de hoek vd pilorijnstraat, halvemaanstraat, naast de skatewinkel, aan de potuit,… grondspeculatie?
De prijzen zullen niet meer stijgen, integendeel, zeker voor de oudere appartementen. Nieuwbouwappartementen die zakken niet in prijs want die dingen worden vooraf goed uitgerekend.
De rest is natuurlijk speculatie. Je kocht vijf jaar geleden een krot, je deed er niks mee en nu verkoop je het voor veel veel geld meer. Hetzelfde voor de grond. Velen die een stuk grond hebben, wachten want alles stijgt toch (althans dat denken ze).
Moraal van het verhaal: het is tijd geworden om te sparen, iets te huren met een contract van negen jaar en een tiental jaar te wachten dan zal alles maar een beetje duurder zijn dan nu en daarom, rekening houdend met de inflatie, eigenlijk veel goedkoper dan nu.
We lopen nog zo’n 50% achter op de woingprijzen in onze buurlanden. Reken maar niet op een snelle stagnatie of daling van de vastgoedprijzen. Een korte afkoelingsperiode is wel welkom. Wat hier te koop staat in de stationsbuurt is écht wel duur. Vaak moet je er dan nog een paar 10.000 € renovatiecenten tegenaangooien.
Ik weet wel geen enkele appartementenwerf in het Gentse die stilligt omdat er geen kandidaat kopers zijn. Jullie wel?
België heeft altijd lage woningprijzen gehad vergeleken met Nederland, Duitsland, Zwitserland. Ik hoop dat dit zo blijft ! Maar hoe zit het met het gemiddeld salaris en de belastingsdruk in die landen ? Scoren we daar niet bedroevend ?
Bij ons hier op riversidegarden staan er nog een paar te koop en te huur.
er begint stilaan wel een overaanbod aan appartementen te komen. Er worden zoveel appartementen gebouwd dat het niet te verwonderen is. Die van de Riverside Gardens zullen wel verkocht geraken, die ligging is tenslotte heel er goed. Maar de minder interessante appartementen (die die niet op het water uitkijken) zullen wat moeilijker verkocht geraken. Of de prijzen die ze vragen zijn te hoog. Ik weet niet in welke prijscategorie die appartementen liggen.
Verder heeft Maarten gelijk, als je de prijzen in de buurlanden bekijkt besef je dat de prijzen hier nog een pak kunnen stijgen.
Wat is de vraagprijs van een huis in de stationswijk (Sint-Pieters) tegenwoordig? Zou die niet wat zakken met de grote werken in het verschiet?
ze zullen net stijgen denk ik
Ik vrees ook dat de prijzen in de omgeving van het station nog zullen stijgen, steeds meer mensen gaan met het openbaar vervoer en houden daar rekening mee als ze ergens gaan wonen. Ze vergeten echter dat er in de directe omgeving weinig groen is… .
Zo vecht het buurtcomitee Viva Voskenslaan onder de noemer ‘werk aan het perk’ al twee jaar voor meer groen in de buurt. Er is echter maar één stukje groen. Ze maken er zelfs een wedstrijd van: je kan het plannetje downloaden en invullen als ik mij niet vergis.
Wie het wil bekijken moet begin augustus eens naar het buurtfeest gaan.
‘t Citadelpark is natuurlijk een hele eind van de Voskenslaan he. (wink wink)
(je woont uiteindelijk in ‘t stad en als je nog meer groen wilt moet je toch ECHT wel verhuizen naar een meer landelijke streek imo)
nu ja, de prijzen voor woningen liggen in de stationsbuurt inderdaad nog een pak hoger dan in de rest van Gent voor vergelijkbare woningen
we hebben er 3 jaar een huisje gehuurd en hadden er graag blijven wonen, maar ‘t was gewoon niet te doen om daar een betaalbare woning te vinden om te kopen
trouwens, veel mensen zeggen graag dat ze geen rascist zijn, maar naast het woon-werkargument valt het toch ook op dat er in de Sint-Pietersstationsbuurt nauwelijks allochtonen wonen, terwijl dat aan het Dampoortstation wel anders is en prijzen daar wel lager liggen
Ik woon aan de achterkant van het Sint Pieterstation nu zo’n 5 jaar en ik moet zeggen om die 5 jaar zie ik de prijzen steeds stijgen en eigenlijk vrij spectaculair. Aangezien het mijn huis is is dat voor geen probleem maar voor jonge gezinnen is inderdaad niet makkelijk en wordt het meer en meer onmogelijk vrees is. Dat er geen allochtonen wonen hangt eerder samen met de prijs vrees ik.
evolutie nabij de vrijdagmarkt…. een charmante rijwoning zonder tuin
1993 : 800.000 Bfr (zonder renovatiekosten)
2000 : 6.500 000 Bfr (inclusief renovatiewerken)
2007 : een slordige 11.000 000 Bfr….
Mocht mijn loon dezelfde stijging hebben meegemaakt…
In het prachtige Malem staan immens veel huizen leeg.
Iemand een idee wat daarmee gaat gebeuren?
Malem: dat zijn sociale woningen, die worden afgesmeten en er worden nieuwe opgezet. En al de bejaarden die er wonen moeten naar nieuwe sociale appartementen (ik heb er zo eentje in mijn familie, dus ik weet het goed genoeg).
Dat meen je niet ! Ik dacht dat die gerenoveerd werden ! Kunnen ze die huizen niet verkopen i.p.v. ze af te smijten. Wat renovatie en je hebt een knap huis met voor- en achtertuin ! En zoveel beter voor het milieu want huizen afsmijten en een nieuw zetten is toch vervuilender dan een huis renoveren !
Maar wat je bejaarde familieleden betreft, ‘t zal wellicht zo zijn, wellicht hebben enkel mensen met kinderen recht op een sociale woonst met voor- en achtertuin ! Een alleenstaande zonder kinderen heeft enkel recht op een appartement met 1 slaapkamer. Heb je een kind, dan op een appartement met 2 slaapkamers. Gaat dit het huis uit, dan blijft die alleenstaande er wonen. Wellicht wordt die toestand daar nu rechtgezet ! Niet dat ik dat correct vind, elkeen zou een huisje met voor- en achtertuin moeten kunnen hebben of een ruim appartement, volgens eigen keuze.
Ze worden ook gerenoveerd (zijn daar al een tijd mee bezig), niet platgesmeten.
“Gent wordt stilaan onbetaalbaar.â€
Dat ondervinden mijn vriend en ik helaas al een hele tijd aan den lijve!
We zijn nu ruim anderhalf jaar op zoek naar een woning om te kopen in Gent of omstreken (Gentbrugge, Sint-Amandsberg…). Tientallen hebben we er intussen bezocht en onze zoektocht is heel ontnuchterend, zelfs ronduit bedroevend.
Kleine situatieschets: wij zijn beiden jonge dertigers, hoger opgeleid, hebben vast werk (overheid en culturele sector) en huren al enkele jaren een appartement in Gent.
Helaas heeft geen van ons een mooi spaarpotje van thuis uit meegekregen dus proberen we zo goed mogelijk zelf te sparen, wat erg moeizaam gaat want de huurprijzen in Gent zijn ook niet van de poes!
Kortom, ons budget is beperkt maar daarom vinden we niet dat we geen recht hebben op een ‘normaal’ rijhuis. Wij hoeven geen luxe, de basics volstaan. Voor de rest moet het ook wel bereikbaar zijn met het openbaar vervoer want een tweede auto is voor ons helemaal geen optie. Wat blijkt nu? Binnen ons budget (max. 180.000 euro) vind je blijkbaar vooral donkere, verkrotte, zelfs vieze huisjes waar bovendien nog veel werk aan is. Vastgoedmakelaars en eigenaars proberen die te verkopen als fantastische, instapklare woningen. Op de websites ziet het er vaak ook fantastisch uit (een klein fotootje kan héél veel verdoezelen) en de superlatieven vliegen je rond de oren. Laat je als potentiële koper vooral niks wijsmaken. “Topligging in een heropgewaardeerde buurt†betekent in realiteit eigenlijk “gelegen in een verwaarloosde buurt waar ze door een nieuw appartementencomplex neer te poten denken het imago op te krikkenâ€.
Nog een paar voorbeeldjes: “Prachtig gerenoveerd†staat (binnen onze prijsklasse althans) eigenlijk voor “de eigenaar heeft zonder enige kennis van zaken de boel wat opgekalefaterd waardoor alles er op het eerste zicht proper uitziet, maar eigenlijk is het een groot bric à brac-project gewordenâ€. “Op te frissen†betekent vaak dat je best het huis met de rond gelijk maakt en van nul opnieuw begint. En “mooie authentieke elementen†wil vaak zeggen dat ze de (toegegeven: meestal erg mooie en charmante) oude tegeltjesvloer hebben laten liggen maar dat je je daarnaast ook tevreden moet stellen met oude, onveilige verwarmingselementen, een verouderd elektriciteitsnetwerk, een vierkant, vuil zitbadje, kapot raamwerk enz.â€
Voor ons mag er gerust nog wat werk aan zijn. Een nieuwe keuken of badkamer plaatsen, nieuwe vloeren leggen, een zolder die nog geïsoleerd en afgewerkt moet worden… allemaal geen probleem. Dan kunnen we tenminste onze eigen smaak laten primeren. Maar een zware lening afbetalen voor een donker kruipkot waar je de eerste jaren niet eens in kunt wonen? Nee bedankt.
Ok, toegegeven: af en toe bots je tijdens het surfen wel op een mooi huis dat betaalbaar is. Maar dan stelt zich vaak het probleem dat wanneer je belt om een afspraak te maken (of erger nog: wanneer je al in het huis aanwezig bent voor een rondleiding) je te horen krijgt dat de woning “helaas al verkocht isâ€. Wij checken nochtans elke avond de gekende immo-sites (overdag op het werk is helaas geen optie) en maken altijd meteen een afspraak als iets ons interesseert.
Gent wordt gepromoot als “de gezelligste stad van Vlaanderenâ€. Dat vinden wij ook en daarom willen we hier na 8 jaar huren ook blijven wonen, maar liefst zonder nog jaren andere eigenaars rijker te maken. Er moeten toch heel veel mensen in dezelfde situatie zitten als wij: te veel geld om voor een sociale woning in aanmerking te komen, te weinig geld om zelf eigenaar van een woning te worden?
‘gent wordt stilaan onbetaalbaar’ inderdaad maar wie blijft zoeken die vindt. Ikzelf heb 5 jaar geleden een huis gekocht in de buurt van Dampoortstation als alleenstaande, hogeropgeleide twintiger. Toen was dat in mijn eentje nog betaalbaar. Ondertussen heb ik iemand leren kennen met wie ik samen een toekomst uitbouw en dus gingen we op zoek naar een huis die ons beider keuze en budget zou zijn. Na een intensieve zoektocht van 5 maanden via alle mogelijke kanalen hebben wij een betaalbare droomwoning 1 straat verder gevonden. Ondertussen staat mijn huis (grote tuin, grote oppervlakte, 3 slaapkamers,…) al sinds november op de markt, weliswaar na weinig reactie via immoweb nu bij een erkende makelaar en dit voor minder dan 200.000 EUR. Het staat de bezoekers trouwens totaal vrij om zelfs een lager bod te doen. Ik wil eigenlijk enkel de effectieve waarde voor het huis krijgen. En nog krijg ik mijn huis niet aan de straatstenen versleten: redenen het is een drukke steenweg, (hoewel wij niet aan de voorzijde leven), er wonen veel allochtonen (hoewel wij schitterende Turkse buren hebben en de sociale controle nergens beter gegarandeerd is). Ik stel vast dat veel jonge koppels meteen het beste van het beste willen, in het groen, in een rustige straat, in een ‘betere’ wijk….Moest ik zo kieskeurig zijn geweest 5 jaar geleden, dan zou ik vandaag waarschijnlijk ook de charme van mijn buurt niet ontdekt hebben en er niet blijven wonen zijn. Grappig genoeg geldt precies hetzelfde voor mijn buren. Zij verhuizen binnenkort ook naar een groter huis één straat verder. Zegt dat al niet genoeg?
Een degelijke woonst overeenkomstig met een eerlijke prijs is in Gent een utopie. Ik ben een goed jaar aan het zoeken geweest met gemiddeld 3 visitaties per week, maar ik wou niet zomaar spenderen aan iets dat zijn geld niet waard is. Ik was het na dat jaar echt moe dus ben uiteindelijk maar gaan huren. De prijzen in Gent zijn onwaarschijnlijk hoog. Ook ik zit te wachten tot ze wat redelijker worden, maar ik vrees dat dat eveneens een onredelijke gedachte is, maw het wordt eerst nog een beetje sparen…
Ik heb een copie van de studie van Stadim én deze van Century 21. Ondanks enkele verschillen spreken ze elkaar niet tegen en bevestigen de trend die ook Karen hierboven aangeeft: Een gezonde (gemiddelde) woning met twee slaapkamers én instapklaar is in Gent vrijwel onvindbaar beneden de 220.000 à 230.000 fr en dat is voor een jong gezin zonder spaarpot alléén haalbaar met véél risico = lening op 25 of 30 jaar. Als je weet dat van die koppels minstens een derde na 10 jaar uiteen gaat… dan moet je elkaar wel goed vertrouwen om zolang je te binden (aan dat huis dus hé).
Anderzijds, mijn dochter van 22 en haar vriend van 27 zijn nog niet lang genoeg samen om al te kopen (ondanks het feit dat ze allebei werken) maar huren is dus ook al geen goeie optie vrees ik: Ze zoeken al 2 maand naar een gezond betaalbaar appartement en dat blijkt ook de laatste twee jaar bijzonder stert in prijs gestegen te zijn… een tweeslaapkamer appartement (één slaapkamer om te slapen en ééntje als berging/bureau/whatever…) is minimum 580 à 650 EUR + kosten: dus kom je al snel op 750 EUR uit – geen wonder dat jonge mensen in de val lopen van de banken die hun aan hetzelfde bedrag op afbetaling (via een héél lange termijnslening) een appartement of middelmatig huis proberen aan te smeren. Ik heb daar naar hun toe ook geen pasklare oplossing op, maar misschien zou het stadsbestuur (nu er pas nieuwe richtlijnen zijn om een woning sneller onbewoonbaar te kunnen verklaren) een soort van technische adviescommissie kunnen opzetten in samenwerkerking met enkele leerkrachten en laatstejaars van de architectuurscholen in Gent. Het zou tof zijn dat een clubje van experts en aankomende experts (stel één senior en twee laatstejaars) voor een klein bedragje met jonge mensen mee kan gaan naar een eerste bezoek aan de woning om hen te wijzen op de zichtbare en mogelijke gebreken en een heel ruwe raming kan geven van de opsmukkosten die aan een muffe woning of appartement zijn (minimale kostprijzen aanschaf of vernieuwing centrale verwarming, badkamer, keuken… maar ook kelder vochtvrij krijgen, ramen en glas vernieuwen, dak isoleren…) Vrijwel géén van de jonge (en vaak ook oudere) mensen heeft daar een concreet en snel zicht op maar toch moeten ze vrijwel onmiddellijk beslissen of ze een huis of appartrement nemen want er staan er 10 in de rij te wachten. Dus graag oprichting mét stadssteun én samenwerking architectuurscholen van dergelijke adviesclubjes. Als ik rondkijk is daar zeker nood aan en het zou vele mensen helpen én een bezonder goeie bijdrage zijn in de opleiding van de laatstejaars architectuur (en/of industrieel ingenieurs).
@Arch Tech Watcher
Ik vind uw idee i.v.m. die technische adviescommissie zeer goed!
Je zou het ook nog kunnen uitbreiden: laatstejaarsstudenten Bouw die huisjes verbouwen aan vriendelijke prijzen (zie het concept van het nieuwe reality-programma “De 8″ op Eén). Voor de studenten de beste leerschool die er is, voor mensen met een beperkt budget een prima oplossing. Ik ben niet echt op de hoogte over wat reglementair wel en niet kan en zo. Maar volgens mij bestaan er wel degelijk oplossingen voor de hele woningproblematiek. Met een beetje creativiteit geraak je soms al heel ver…
@karen, zelfde situatie voor ons: beiden jonge dertigers, hoger opgeleid, hebben vast werk, te veel geld om voor een sociale woning in aanmerking te komen, te weinig geld om zelf eigenaar van een woning te worden.
de prijzen zijn te hoog geworden in vlaanderen
Nochtans, het huis van de buren is openbaar verkocht aan 166.000 euro (gebouwd na WWII, >5 m breed, GLV+1e+zolder met dakkapel, tuintje, redelijke staat, rustige straat, 2 minuten van de Bourgoyen) en in onze straat stonden er afgelopen jaar veel te koop, verschillende openbare verkopen ook.
Ook hier eenzelfde verhaal. Wij zijn een vijftal maanden zeer intensief op zoek geweest en het was 1 van de meest zenuwslopende maanden ooit. Ons budget was 200.000 euro maximum, in een straal van 8 km rond Gent. De enige reden waarom we “zo snel” een huis gevonden hebben (veel langer dan ik oorspronkelijk had verwacht, maar laat ons dat naïviteit noemen)is omdat ik iedere morgen anderhalf uur uittrok om iedere mogelijke website en krant uit te pluizen en makelaars te bellen om meer uitleg (want jà foto’s bedriegen!) en eventueel een afspraak. Gemiddeld deden we 2 bezoeken per week (en had ik een tiental makelaars aan de lijn).
Nu hebben we iets gevonden dat volledig aan onze eisen voldoet: een huis (uit 1936) in Gentbrugge met 3 slaapkamers (waarvan 1 zolderkamer die niet zo fantastisch gerenoveerd is, maar kom) kleine living, kleine keuken, verandatje, kelder, centrale verwarming op gas, dubbel glas, een badkamer met bad op de eerste verdieping, een voortuin en een achtertuin. Ondanks het feit dat er nog wat werk aan is(de veranda moet vernieuwd worden en de electriciteit moet onmiddellijk verzwaard worden. Ook de badkamer is aan vernieuwing toe maar dat ligt buiten ons budget), kunnen wij met zekerheid zeggen dat dit een goede koop is voor 190.000 euro.
Maar inderdaad, je moet al een halve professional zijn om met een gerust hart iets te kunnen kopen. Ook wij hebben bij ons eerste bezoek al duidelijk laten verstaan dat we geïnteresseerd waren en de volgende dag een bod gedaan. Als je “denktijd” vraagt, mag je er zeker van zijn dat het ofwel al weg zal zijn, ofwel een slecht huis is.
In steun het voorstel van Arch Tech Watcher dan ook volledig!
Als het een troost kan zijn: de miserie is collectief.
Een tip: als je het beu bent, grijp dan niet onmiddellijk naar een huurwoning (het is aanlokkelijk, ik weet het) maar stop gewoon eens 2-3 weken. Wij hadden het net opgegeven en uit gewoonte bleef ik immoweb toch checken. En dan ineens valt hét huis uit de lucht. Blijven proberen is de boodschap!
En hoe zit het met de prijzen buiten Gent? hoe zit het met de benzine en dieselprijzen?
het is de vastgoedsector die de prijzen omhoog jaagd, alleen om nog meer winst te maken. Toen ik nog aan het station St.Pieters woonde kreeg ik geregeld vastgoedhandelaars over de vloer de alles deden om mij tot verkoop van mijn appartement te dwingen, alhoewel het ‘n huurappartement was.
De enige kans om deze “markt” in orde te krijgen, zodat de prijzen weer duidelijk dalen, is een vaste huur en verkoopsprijs per vierkante meter. Of nog beter!
Verkoopt niet via vastgoedhandelaars!
Verkoopt privé!
Eeen vaste huur- en/of verkoopprijs is een slecht idee. De prijs zal maar in weinig gevallen de “correcte” prijs zijn als zoiets al bestaat. Daarbij komen dan nog de kosten voor de administratie avn zo’n systeem en (gerechtelijke) opvolging ervan, die ofwel een belastingverhoging voor iedereen betekent ofwel als extra tax de huur- en verkoopprijs verder de hoogte in jaagt. Te hoge vaste prijzen zullen huurders en kopers wegjagen, te lage zal de vastgoedmarkt blokkeren aangezien eigenaars zullen vasthouden aan hun eigendom i.p.v. het te verhuren of verkopen aan een te lage prijs.
Niemand is verplicht om te huren/kopen bij of te verhuren/verkopen aan/via een vastgoedmaatschappij/immobilienkantoor, de arbitratie en reclame die nu door hen gedaan wordt heeft ook een positief effect op de markt die zodoende op de hoogte blijft van het aanbod.
P.S.: Hoe kan iemand nu gedwongen worden om te verkopen?
Mi is de overheid een even grote schuldige in dit verhaal. Nog veel meer dan de vastgoedmakelaars verdient de overheid serieus aan de hoge vastgoedprijzen door het heffen van belasting op de aankoop. Voor nieuwbouw (nochtans de garantie voor prima isolatie waar de overheid zo graag marketing voor voert) loopt dit op tot 21%.
Maw, wil je vandaag een nieuwbouwwoning kopen van 200.000 euro (wat uiteraard een fictief voorbeeld is, je hebt geen enkele nieuwbouwwoning meer voor die prijs), dan verdient de overheid daar 40.000 euro op. Begrijpe wie begrijpe kan…
Welke belasting zou dan in uw ogen moeten stijgen om de daling van die belasting te compenseren?
Dit lijkt me een foute redenering Laurens.
Je gaat ervan uit dat de overheid onmogelijk verder kan zonder de belasting op de huidige vastgoedprijzen. 5 jaar terug bedroegen de vastgoedprijzen de helft van die van vandaag Toen ging het wat de overheid betreft precies toch ook?
De kadastrale inkomsten zijn de laatste 5 jaar niet verdubbeld he!
Wie spreekt er over kadastrale inkomens? Ik had het over de vastgoedprijzen die de voorbije 5 jaar verdubbeld zijn.
En zo zijn er erg veel zaken in prijs gestegen en hiermee ook de taksen die de overheid int : zoals benzine, de energieprijzen in het algemeen, en nog vrij recent : de voeding (dus ook meer BTW-inkomsten) Ik denk dat de lijst van producten waardoor de overheid meer geld int erg lang is !
Akkoord met Tom. Dit kan trouwens wel gecompenseerd worden: door het afschaffen (of op zijn minst hervormen) van de fiscale korting (wat al in verschillende buurlanden is gebeurd). Dit zou zelf heel verstandig zijn aangezien die fiscale korting een inflatoir effect heeft op de woning- en dus huurprijzen – mensen kunnen dankzij deze korting meer lenen en dus meer bieden voor een woning.
En zonder die korting zouden vooral loontrekkenden al helemaal geen huis kunnen kopen.
Ik pleit er niet voor de fiscale korting onmiddelijk voor iedereen af te schaffen. Wel kunnen er om te beginnen al een aantal inkomensgrenzen vastgelegd worden zodat we niet meer met de absurde situatie zitten dat villa’s in residentiële wijken gesubsidieerd worden.
Ik pleit er ook niet voor dat de btw van 21% voor elke nieuwbouw afgeschaft wordt. Heb er geen problemen mee dat wie bijvoorbeeld de open ruimte extra belast daarvoor ook in zijn portefeuille extra belast wordt.
Het subsidiëren van het wonen op dit moment op zo’n manier dat vooral de banken en de bouwindustrie beter van worden (aangezien mensen aangemoedigd worden om steeds meer te lenen en meer uit te geven). Een andere politiek zou zijn om te subsidiëren in functie van de behoeften en niet in functie van het grootkapitaal.
Dat de prijzen omhoog te gaan is voor een deel speculatie, maar ook omdat de mensen er zo veel voor willen betalen. En bovendien, ik klaag het al 20 jaar aan: er is jaren te weinig geïnvesteerd in (sociale) woningbouw. Dat heeft nu zijn weerslag. Ik heb bovendien al een paar passiefhuis projecten bezocht, en wat mij opvalt is dat al deze moderne technieken zo weinig gekend zijn. Er zijn tienduizenden jobs in de bouw voor goed opgeleide vakmannen. Het is niet voor niets dat ik dit artikel schreef: http://archief-voorjaar-2008.blogspot.com/2008/02/kwart-van-de-gentse-huurwoningen-is.html
Toch worden er vanuit het stadsbestuur heel wat gedaan, je mag alleen geen wonderen verwachten: http://gentbrugge.blogspot.com/2008/02/gents-woonbeleid-viert-dubbele.html
“Dat de prijzen omhoog te gaan is voor een deel speculatie, maar ook omdat de mensen er zo veel voor willen betalen.”
Sorry, maar hier ga ik geheel niet mee akkoord. Laten we even teruggaan naar de situatie van Karen. Welke mogelijkheden heeft zij? 1. veel te duur kopen, 2. blijven huren 3. uit frustratie in een kartonnen doos slopen.
De mogelijkheden staan geheel los van wat men ervoor wil betalen.
Grappig om de reacties van de afgelopen jaren te herlezen.
Een woning kopen wordt steeds moeilijker. Maar ik heb zelf gezien hoe moeilijk het is om een echt oud huis te verkopen. We zijn zodanig verwend dat we modern comfort als de normaalste zaak van de wereld beschouwen. Maar het is juist dat comfort dat de prijzen omhoog jaagt. Reken daar nog de levensduurte en de speculatie bij en je komt aan torenhoge prijzen.
De overheid kan regulerend optreden door meer sociale en betaalbare woningen te zetten of de bouw daarvan te stimuleren. Maar de vraag is of die overheid haar schaarse middelen op deze manier moet inzetten.
Daartegenover staat dat wie er in slaagt om als eigenaar in te stappen in de woningmarkt mee geniet van die stijgende prijzen. En daar draait het hem finaal om: wie van ons heeft gespaard, krijgt steun van de ouders, heeft een fatsoenlijke wedde en beheert zijn budget de komende 10 jaar? Dat was mijn ervaring van 20 jaar geleden, en het zal nu niet anders zijn.
En ondertussen van de gelegenheid gebruik maken om de onderste link te herstellen:
http://archief-voorjaar-2008.blogspot.com/2008/02/gents-woonbeleid-viert-dubbele.html
Ik kocht een rijhuis 5 jaar geleden in Gentbrugge voor 90000 EUR, heden (na schatting), wordt de waarde geschat op 205000 EUR. Beste belegging die ik ooit gedaan heb.
Klopt deze redenering wel helemaal? Als je het huis verkoopt, moet je toch een ander kopen. En dat ander huis is dus ook verdubbeld in prijs. Waar is de winst?
Volgens mij klopt die goede belegging enkel als je meerdere huizen bezit of als je het huis ‘nalaat’.
Of het een goede belegging is, daar heb ik geen verstand van. En dat interesseert me eigenlijk ook maar matig. Maar ik kocht ruim 10 jaar geleden een rijhuisje in ledeberg voor amper 30.000 euro. Zelfs met(en wellicht dankzij) de flink gestegen prijzen betekende een verkoop ook meteen de aankoop van een groter pand met meer mogelijkheden. Mijn “winstmarge” was ongeveer dezelfde als bij hcb, een bedrag dat ik op die tijd nooit bij elkaar had kunnen sparen. Had ik dat bedrag niet gehad, dan zat ik nu zeker in een situatie waarin eigendom verwerven onmogelijk zou zijn. Ik merk het genoeg aan mijn vriendenkring: wie het aankopen lang heeft uitgesteld (omwille van allerlei redenen) heeft het nu lastig om nog iets betaalbaars te vinden. In die zin is het wel degelijk een goede investering.
Enfin, ik wens alle zoekenden stalen zenuwen, schappelijke verkopers en een ruime portie geluk op de jacht. Een eigen huis is immers zoveel meer dan een belegging. Het is in de eerste plaats een thuis die je helemaal naar je hand kan zetten. En dat telt ook voor veel.
Wat betreft kadastrale inkomens verdedig ik al lang het principe dat die mee moeten evolueren met de leeftijd van de woning. De eerste 10 zeer laag om nieuwbouw en verbouwen aan te moedigen, maar na pakweg 40 jaar vrij hoog omdat dan bijna alles aan een huis versleten is. Door periodiek werken uit te voeren en de factuur voor te leggen krijgt de eigenaar (of de huurder) opnieuw een korting. (bijna) Geen zwartwerk meer, meer jobs, een stimulans voor de economie en de toepassing van ecologische principes (isolatie, alternatieve energie).
Bovendien past het in het beleid van het Stadsontwikkelingsbedrijf om krotten op te kopen, te slopen en opnieuw als bouwkavels aan te bieden. Vaak is afbreken de enige goede oplossing.
Misschien dit nog ter informatie: http://gentbrugge.blogspot.com/2008/02/gents-woonbeleid-viert-dubbele.html
Als ik zo alles eens lees, dan kunnen die jongeren van 25 – (+)30 jaar toch al behoorlijk foeteren dat ze geen eigen huis kunnen kopen ! (Ik vraag me af hoe ze, als ze nu al zo kunnen foeteren, dan zullen zijn als ze bejaard zijn !) Eén 25 jaar geleden was er geen dertiger die eraan dacht een huis te kopen of te bouwen, tenzij deze die van thuisuit een zeer krachtige financiële stimul daartoe kregen. Wat drijft die “jongeren” daartoe ? Waar is hun droom om de wereld te verkennen en daarvoor veel materieels voor te laten (en IKEA, de kringloopwinkels, H&M, etc. bestond toen niet en een vliegtuigreis was ongeveer 2 keer zo duur als nu!)
Maar als men eens nadenkt over de reden van de prijsstijging van de immobiliën : in Vlaanderen zijn er op 7 jaar tijd 38000 vreemdelingen bijgekomen, en vertaald naar Gent : zo’n 11000. En dan zijn de asielzoekers en illegalen er niet bij gerekend ! En we wonen allemaal liefst ruim genoeg. Erg veel ruimer dan X jaar geleden. En er zijn veel meer scheidingen dan vroeger! Dus een gezin beslaat algauw 2 woonsten. Door al die redenen zijn er veel meer woongelegenheden dan vroeger, meer dan Gent in feite kan bieden, tenzij door het oprichten van flatgebouwen. En welja, de wet van vraag en aanbod geldt hierbij ook. Dus mensen, als u eens niet zou scheiden terwijl je een zoon en dochter hebt, dan is dit een woonst met drie slaapkamers die niet je moet verhuurd/verkocht worden !
Beste Zena,
ik weet niet in wat voor woonsituatie jij zit (huurappartement, eigenares van een huis, kotstudent…)? Ik weet alleen wel dat je de bal misslaat als je beweert dat er 25 jaar geleden geen dertiger was die eraan dacht om een huis te kopen. Mijn ouders en vele van hun generatiegenoten konden op hun 25e zelfs een huis kopen met slechts één inkomen, zonder “zeer krachtige financiële stimuli”. Hun loon lag toen misschien een stuk lager dan het onze nu, maar verhoudingsgewijs lagen de woningprijzen toen echt nog veel lager!
Ik ben 32 en heb dus al tijd genoeg gehad om “de wereld te verkennen”, wat je hier ook mee bedoelt. Luxe interesseert mij hoegenaamd niet: ik ken de weg naar H&M maar al te goed, heb vooral tweedehands meubelen en onze laatste vliegreis dateert intussen al van enkele jaren geleden. Wij wonen met 2 personen op nog geen 70m2 (niet zo erg ruim dus) en nee, ik heb geen kinderen met een ex-partner waardoor het gezin twee woonsten zou beslaan.
Ik weet goed genoeg dat er veel ergere problemen in de wereld zijn en dat sommige mensen niet eens geld hebben om iets te huren (trouwens, veel van de vreemdelingen waarover je het hebt, wonen waarschijnlijk in krotten waar wij niet eens in willen wonen). En het kan nog erger: sommigen hebben niet eens geld tout court. (Maar dit leidt ons te ver af van het onderwerp op deze blog.)
Mensen stellen zichzelf nu eenmaal doelen in het leven. Voor de één is dat wellicht een fantastische wereldreis maken, voor ons is dit nu een eigen woning kopen. Het lijkt me inderdaad leuk om (zoals Greet hierboven ook zegt) een huis volledig naar eigen hand te zetten. En iets meer ruimte te hebben. En in de zomer buiten kunnen eten zou helemaal fantastisch zijn! (Of zijn mijn dromen nu extreem onbereikbaar?)
Mijn “gefoeter†heeft trouwens veel te maken met de manier waarop alles gebeurt. Als makelaars en eigenaars de mensen wat eerlijker zouden inlichten over de staat van de woning die ze verkopen, dan zouden ze potentiële kopers veel tijd en energie besparen en minder frustratie bij hen opwekken.
Maar ik vrees dat, indien wij binnenkort geen huis vinden, ik als bejaarde nog veel meer zal “foeterenâ€. Ik mag er niet aan denken hoe hoog de huurprijzen zullen liggen als ik 70 ben…
Karen, sorry als dat “foeteren” op jou persoonlijk hebt genomen, ik sprak in het algemeen !
Mijn situatie : alleenstaand en een eigen huisje, nog net op tijd gekocht. En erg blij hiervoor want een “normale” huur zou ik niet meer kunnen betalen. Maar had wel erg in boeten in mijn dromen : om mijn huis naar mijn eigen hand in te richten is er geen financiële ruimte, om in de zomer eens buiten te kunnen eten (ik zou dit ook fantastisch vinden), om een tuintje te hebben (‘t moet niet groot zijn ! ).
Wat de leeftijd van huidige kopers betreft : misschien moeten we ergens statistieken weten vast te krijgen hierover want als ik mijn kennissenkring bekijk, dan was er één die een eigen huis had op 30-jarige leeftijd en dit dan dankzij haar ouders.
Ik ben ook volledig akkoord met je dat makelaars en eigenaars de toekomstige koper wat eerlijker zou mogen inlichten. ‘k Ben zelf de dupe ervan geweest.
Desondanks blijft de wet van vraag en aanbod nog steeds geldig en ik hoop dat elkeen zijn droomhuis binnen een niet te lange termijn kan bemachtigen, en ik ook de mijne ! Soms is het frustrerend om enkel te kunnen dromen en zijn droom niet realiseerbaar te zien !
karen, je hebt gelijk, veertig jaar kon men als alleen.verdiener een huis kopen. maar de eisen lagen een pak lager. geen keuken, badkamer, centrale verwarming, enz. vier muren en een dak. pas op, ik doe niets af van hetgeen je ouders gekocht hebben.
de realiteit is dubbel. nog nooit heb ik zoveel weten bouwen dan de laatste jaren, de verkavelingen zijn niet meer bij te houden, en anderzijds zijn er mensen die uit de boot vallen.
waar je dertig jaar geleden een herenhuis in het patershol kon kopen voor 15.000euro,(echt waar) betaal je dat nu daar dat aan huishuur op zes maand.
waar je geld aan geeft is je eigen keuze. als ik mijn vrouw moest laten doen, dan moet ik een tweede woonst kopen om haar kleren en schoenen, een plaatsje te geven.
nu, wij wonen op 48m2, dus nog niet getreurd.
ik kom uit een huis van 900m2, even wennen. met een tuin van ook 900m2. ik kon dus op drie plaatsen buiten eten, naargelang de zon zat.
even een foutje gemaakt: gescheiden.
en daarbij nog in china gaan wonen.
als je belangstelling hebt voor mijn huis, het is te koop binnen een goed jaar, en de prijs is niet exuberant.
het is wel niet in gent. zo’n kwartiertje met de auto. veel geluk met je zoektocht, en wens het mij maar ook, want ik ben ook op zoek naar iets van 100m2 met een terras. hier 1200euro per m2. nog zelf in orde te zetten. niets in, blote muren. en de lift en het trappenhuis betaal je ook.
overal is het iets.
Ik ben vandaag gaan wandelen in Sint-Kruis-Winkel enzo en er stonden daar meer te huur en te koop dan wat anders (kikkers ofzo).
gisteren het verslag op tv één gezien? Makelaars met billen bloot!!!
Deze bijdrage liet niets over aan je verbeelding!
Ja, het is natuurlijk het ideale excuus voor de twee beleidspartijen van 9 jaar paars: het is de schuld van een paar doortrapte makkelaars. Alsof het probleem enkel zou zijn dat vraag en aanbod elkaar niet vinden… Het probleem zit in werkelijkheid veel dieper, het is het gevolg van een politiek die ‘iedereen eigenaar’ als dé oplossing ziet, maar die uiteindelijk als gevolg heeft dat mensen steeds meer lenen en steeds meer en langer afbetalen aan de banken en steeds meer uitgeven aan hun ‘eigen’ huis. In plaats van geld te steken in een degelijk alternatief voor wie niet per sé zijn eigen huis kan of wil kopen, hebben de beleidspartijen al het geld gepompt in aanmoedigingen om leningen aan te gaan. Het geldsysteem moet blijven draaien hé, al is het dan een gigantische luchtbel!
Blijft ook een feit dat geld op een bank niet rendeert en immobiliën een veel betere belegging is van je geld dan veel andere geldbeleggingen bij de bank !
Zeer herkenbare dingen die ik hier lees. Ook wij (dertigers, twee kleine kinderen, hogere studies, normaal inkomen) hebben een groot jaar gezocht naar een betaalbaar huis met tuin en 3 slaapkamers in de buurt van Gent (er mocht wel wat werk aan zijn). Met een budget van 175.000 euro is dit gewoon niet haalbaar gebleken. Door de schaarste kunnen makelaars en eigenaars zich zeer veel permitteren en worden krotten veel te hoog gewaardeerd als als paleizen aangeprezen. We hebben er een dertigtal bezocht dus ik weet waarover ik spreek ;-).
Gefrustreerd door al deze toestanden hebben we uiteindelijk beslist om ook elders te zoeken en uiteindelijk hebben we een huis gekocht in de rand van Brugge. Niet dat het daar zoveel goedkoper is maar we hebben nu een deftige tuin en een huis dat stilaan in orde komt. Ik heb nog steeds heimwee naar Gent en hoop ooit weer deze richting uit te komen wonen maar met deze prijzen…. gewoon niet realistisch. Ik merk in onze vriendenkring overigens dat er al mensen zijn die de stap naar een eigen huis nooit zullen kunnen zetten en zich daar noodgedwongen bij neerleggen.
man-man-man… Van spam gesproken… MOD????
De berichten van de geldhandelaars zijn inmiddels verwijderd.
Een huis kopen of bouwen is duur, laat ons daar eerlijk over zijn. Diegenen die echter zeggen dat men niks meer kan kopen heeft ongelijk. (als men echter de kans gekregen heeft om thuis te blijven wonen) Velen willen gewoon niet thuis wonen en kunnen dan ook niks sparen. Ik ben single en ga bouwen zonder hulp van ouders. Ik woon wel nog thuis. Ik steek 100000 euro cash in mijn huis (die ik zélf gespaard heb over de jaren) Ik moet “slechts” een lening aangaan van 600 euro in de maand over 25j om mijn woning te bouwen. Ik smijt wel mijn geld niet weg aan prullen en uitgaan enz…. Wel doe ik wat ik wil wanneer ik het wil zonder de grote Jan te willen uithangen.
En de leegstand blijft bestaan, en de sociale woningnood blijft bestaan, en laat ons maar giga-studentenpeda’s zetten ipv Gentse burgers in armoede te helpen. Geld goed besteed???
Ik woon al sinds lang samen omdat de huur niet meer te betalen valt!
Wij wonen met 4in1 huis, zijn financieel onafhankelijk van elkaar, betalen enkel samen huur en kosten. Ik heb 5jaar gewerkt, nu krijg ik een werkloosheidsuitkering, die ze teruggeschroefd hebben tot 410euro per maand (reden: samenwonend, dwz. 1brievenbus, 1badkamer) waarmee ik net huur, kosten en nog een 50tal euro leefgeld overhoud per maand.
Gent, vind u dit normaal?
ik haal weggegooid eten uit de container (wat ik zelfs helemaal niet erg vind, want het is elke dag kerst) Wat ik wel erg vind is dat ik wordt opgepakt wegens diefstal omdat ik probeer te overleven…
Wat ik nog erger vind, is dat ik steeds meer mensen noodgedwongen in de container zie duiken, ook kinderen (en ja, ook belgen en ja, sommige mensen hebben zelfs werk!)
Wat ik ook zielig vind, Gent gaat voor nultolerantie tegen kraken, maar kan wel niet al haar bewoners voorzien van een deftig onderdak??? Waar zijt ge mee bezig? Toen ik de eerste jaren in Gent zat, dacht ik waaw, vooruitstrevende stad…
Nu denkik: Gent gaat ten onder als ze zo verder doen zal het één van de armste steden van België worden.
Politici, ik hoor van generatiearme mensen niets anders dan dat er in twintig jaar tijd nog niets is veranderd voor hen.
Ik kan me voorstellen dat in die twintig jaar wel al heel wat veranderd is in jullie portefeuille!