RSS‘Telpalen’ supporteren voor Gentse fietsers
Nog voor volgende zomer krijgt de stad Gent twee ‘fiets-telpalen’. ‘Daarmee kunnen we accuraat meten of er in onze stad echt meer wordt gefietst, maar ze moeten de fietsers die er passeren ook aanmoedigen om de fiets te blijven gebruiken’, zegt schepen van Mobiliteit Karin Temmerman (SP.A).
Lees meer bij De Gentenaar
© 2009 GENTBLOGT VZW
Ik had eerder al geciteerd uit het tijdschrift “De Vogelvrije Fietser”:
https://www.gentblogt.be/2009/11/22/t-is-godgeklaagd-van-die-fietsers#comment-303902
Hier nog een stukje over de telpalen in de échte fietsstad Kopenhagen:
“Investeringen in fietsers leveren veel op. De gemeente heeft het laten narekenen. Elke afgelegde fietskilometer levert een maatschappelijk voordeel op van 16 eurocent en een autokilometer kost 9 eurocent. Van deze berekeningen gaat waarschijnlijk niemand extra kilometers fietsen.
Wat wel helpt, tenminste daar gaat de gemeente van uit, zijn de fietstellers die op drukke plaatsen zijn neergezet. Op de Dronning Louises Bro (brug) bijvoorbeeld. Daar zijn sinds juni al meer dan anderhalf miljoen fietsers gepasseerd. De boodschap van de gemeente: ‘wij vinden het belangrijk dat je fietst’.
De Louisebrug is volgens burgemeester Klaus Bondam de drukste fietsverbinding van Europa. Er rijden dagelijks 36.000 fietsers. Een extra rijbaan voor fietsers moet opstoppingen voorkomen.”
[...]
“Wij weten van elke straathoek precies hoeveel fietsers en voetgangers er langs komen. Het gaat om de feiten, die zijn belangrijker dan meningen.”
[...]
“Nu komt 37 procent van alle mensen die in Kopenhagen werken of studeren op de fiets. Het doel voor 2015 is gesteld op 50 procent.
Maar van de inwoners van de gemeente Kopenhagen gaat 55 procent op de fiets naar werk, school of universiteit.
Fietsers in Kopenhagen rijden elke dag 1,2 miljoen kilometer.”
[...]
Over Kopenhagens onofficiële Fietsambassadeur Mikael Colville-Andersen:
“Een van de classics op zijn rondleidingen is de fietsenteller op de Dronning Louises Bro (brug). ‘Ik sta hier dus heel vaak met mensen te kijken naar die teller en de fietsers op dit fietspad en ik heb vaak genoeg gezien dat mensen zich echt verbaasden. Veel mensen weten niet eens dat Kopenhagen zo bijzonder is vanwege het grote aantal fietsers. Als ze dat eenmaal zien zijn ze trots.’”
ik begrijp de fiets-begeestering van sommingen voor kopenhagen en dat is meer dan terecht: dat lukt daar.
met de beste wil van de wereld zie ik geen vergelijking tussen kopenhagen en gent.
het is alsof je gent met venetie wil vergelijken: er is water dus moet alles wel met bootjes kunnen. bv.alle cafe’s of winkels langs het water. geen vrachtwagens in de lange munt!!!!
elke stad heeft zijn eigen structuur en eigenheid.
kopenhagen heeft nooit die overheersende auto-mentaliteit gehad! zij moesten niets afbouwen (auto), gent moet (fiets) opbouwen.
toen ik veertig jaar geleden voor de eerste keer in kopenhagen was, dan reden er bijna geen auto’s en in gent parkeerde ik na een rit door de veldstraat op de graslei of korenmarkt.
geen appelen met citoenen vergelijken aub.
Zou Temmerman al gedacht hebben aan een fietsbeleid ter bevordering van het fietsen ?
Men mag ook niet vergeten dat de belastingen op auto’s in Denemarken vóór de invoering van de Euro er fenomenaal hoog lag. Of dat dit nu nog zo is weet ik niet, maar zo ja dan lijkt het me niet abnormaal dat men daar in drommen in een file fietsstroom terechtkomt.
Ter vergelijking: Eind jaren tachtig – begin jaren negentig zou je hier in België bij benadering voor een Ford Fiësta laat ons zeggen 300.000 BF betaald hebben terwijl diezelfde wagen aldaar door toedoen van een superhoge belasting op wagens er een slordige 600.000 BF zou gekost hebben.
Je zou voor minder de fiets en/of het openbaar vervoer gaan nemen, niet?
Men heeft in Denemarken dus bewust de auto via een zeer hoge belasting erop uit het straatbeeld zoveel mogelijk proberen te bannen/verbannen.
Rony,
je zegt dat je Gent niet met Kopenhagen of Venetië mag vergelijken.
Dat klopt niet.
Je kunt bijvoorbeeld Kopenhagen op Venetië doen lijken.
Kopenhagen was trouwens ooit ook een autogerichte stad.
Zoek bovendien eens de gelijkenissen tussen Gent en Kopenhagen in volgende tekst:
“Ambtenaren en politici uit Amerikaanse steden slaakten een zucht van opluchting toen ze zesbaanswegen in Kopenhagen zagen. Dat kenden zij thuis ook, en toch was het de Denen gelukt om mensen op de fiets te krijgen. Dag gaf hoop.
[...]
Maar eerst: wat is het geheim van Kopenhagen? Het huidige fietsvriendelijke klimaat begon met voetgangers. In 1962 stelde de Deense stedenbouwkundige Jan Gehl bij wijze van experiment voor om van een straat in de binnenstad een voetgangersgebied te maken. De winkeliers klaagden, maar er werd geruststellend gezegd dat het om een proef ging. Gehl zou nauwkeurig de de bezoekers tellen. Gehl geloofde dat voetgangersgebieden de stad aangenamer zouden maken om in te leven. De proef slaagde, uit de cijfers bleek dat de winkeliers over aanloop niets te klagen hadden. Er kwamen vijf keer meer bezoekers. De oude binnenstad is nu grotendeels autovrij.
—————-
Jan Gehl van Gehl Architects zorgde er in 1962 voor dat winkelstraat Stroget afgesloten werd voor verkeer. Dat was toen revolutionair. Gehls voorbeeld was Venetië: geen auto’s, maar straten vol mensen. Het afsluiten van de straat ging niet zonder slag of stoot. ‘Wij zijn toch geen Italianen’, riepen de Denen. Winkeliers waren bang dat ze de tent wel konden sluiten. Het tegendeel bleek waar. Stroget is nu een heel populaire winkelstraat. Inmiddels zijn er nog drie straten afgesloten voor verkeer en ligt de straat in een van de grootste autovrije gebieden van de wereld. De Denen lijken inmiddels wel Italianen. Overal staan terrasstoelen op straat met dekens tegen de kou. Bovendien is het aantal ritjes dat forenzen met de fiets afleggen in Kopenhagen flink gestegen tot 37 procent. De Kopenhagenaars zijn gehecht geraakt aan de buitenlucht.
—————-
Door de voetgangerszone veranderde de stadscultuur’, verteld Soholt. ‘Langzaam aan werd er ruimte van de auto weggehaald. En daardoor worden mensen innens zichtbaar in de stad. Als mensen elkaar in de ogen kunnen kijken, krijg je een vriendelijke stad.’
[...]
Er werden vervolgens verwoed fietspaden aangedlegd. Soholt benadrukt dat er geen alomvattend masterplan was. ‘Het groeit organisch.’ Telkens werd er iets aangelegd en gekeken of het werkt. Alleen de fietsen tellen, je moet weten hoeveel fietsers gebruik maken van een fietspad.
Rohl, de fietsambtenaar, vertelt over snelle fietspaden die vanuit de buitenwijken de stad inleiden, meer groene golven, investeringen in veilige fietsroutes naar school, comfortabele fietspaden en fietsles voor allochtonen.
Maar er is meer. Rohl vindt ‘strategische communicatie’ belangrijk. ‘We zouden wel gek zijn als we het fietsen niet zouden promoten. Investeringen in fietsers leveren veel op.’
De gemeente bedenkt van alles om de fietser in de watten te leggen. Toen een brug wegens werkzaamheden afgesloten was, werd een tijdelijke brug aangelegd die op het water leek te drijven. Een bijzondere ervaring, aldus Rohl. ‘We hebben ook een fietsbrug over een drukke toegangsweg aangelegd. Iedere automobilist ziet die brug, speciaal voor fietsers. We doen ons best om zo’n brug er mooi uit te laten zien.’
Burgemeester Klaus Bondam heeft het – tot vreugde van veel fietsers – aangedurfd om een drukke verbindingsweg (de Norrebrogade) af te sluiten voor doorgaand autoverkeer.
‘We hebben veel plannen. Eén daarvan is de aanleg van fietspaden vauit de buitenwijken naar de binnenstad. Een ander plan is om het fietsen veiliger te maken. Want we weten dat mensen voor andere transportmiddelen kiezen als ze het fietsen als onveilig ervaren. We investeren bijna 6,7 miljoen euro in veilig routes naar school, zodat ouders hun kinderen op de fiets naar school brengen.’