Door het oog van de naald. Gent vanuit aparte hoek

dinsdag 31 augustus 2010 14u50 | Els De Leeuw | 2 reacties
Trefwoorden: , , .

Tim Van Steendam belicht een Gent dat weinigen kennen, onze stad door de ogen van daklozen en junks. Wat ik alvast onthield van die categorie ‘junks’ is dat ze door haar leden wel altijd wat anders wordt samengesteld. Verslaafden gebruiken de term vooral voor diegenen die er volgens hen nog dieper inzitten dan henzelf. Van Steendam loopt de routes van zijn tijdelijke ‘vrienden’ (nog al zo’n rekbare categorie op straat) mee op en af en doorspekt die verhalen met allerlei boekenwijsheid. Wist u bijvoorbeeld dat heroïne ooit in promotiepakketjes aan apothekers werd verdeeld en een ware hit was voor de uitvinder ervan? Die weetjes tussendoor maken ‘door het oog van de naald’ mee tot verteerbare lectuur, naast allerlei tragikomische gebeurtenissen die hij beschrijft.

Het oog van de naaldHiervan ontdaan is het boek een nogal grauwe confrontatie met een werkelijkheid die mij onbekend was. Blijkt bijvoorbeeld dat een karige speeltuin in mijn wijk toneel is/was van heroïneshots en confrontaties met dealers. Of dat in panden waar je argeloos voorbij kuiert op een zomeravond verslaafden cold turkey afkicken in eigen en andermans vuil. Figuren die op de Gentse pleinen deel van het meubilair uitmaken krijgen ook ineens een naam (al is die dan wel aangepast) en een levensgeschiedenis doorspekt met miserie. Voyeurisme dus, maar de schrijver verzacht dat door zijn menselijke portretteringen. De schrijver kampt soms met dubbele gevoelens en daar kan je als lezer evenmin omheen. Als je weet dat bij sommige personages de werkelijkheid zo flou wordt, wat is dan echt en wat pure straatklap? Hoezeer ontmenselijkt heroïne gecombineerd met straatleven je dat martelverhalen op een weerpraatje gaan lijken?

Dit boek is absoluut voer voor Gentenaars. Om Gent eens anders te bekijken alleszins. Om content te zijn met de inspanningen die in Gent worden geleverd waardoor escalaties worden vermeden. 2500 klanten bij de methadonkliniek is immers niet niks. Daarnaast doet het boek zonder pretentie denken. Een verslaafde dealer die z’n dochters onderbroek als opslagplaats voor pakketjes gebruikt wekt afschuw. Maar evengoed voel je vol compassie mee in de hoogtes en laagtes van zij die een nieuwe start willen nemen. Ongemakkelijk confronterend is misschien de beste samenvatting.

© 2010 GENTBLOGT VZW

2 reacties »

  1. Reactie van hans

    Een aanrader voor elke Gentenaar die verder dan het postkaartje wil kijken!

  2. Reactie van patricia

    Waw, dit boek leest echt als een trein. Voortdurend zie je zo de lokaties, soms zelfs de personen voor je. Een aanrader!