Leerstoel Amnesty International 2010-2011 voor zuster Jeanne Devos

dinsdag 3 mei 2011 20u40 | Frank Bombeke (tekst), Hilde Christiaens - UGent (beeld) | 17 reacties
Trefwoorden: , , .

Om nog wat in de sfeer van het Feest van de Arbeid én de Erfgoeddag over armoede te blijven, dit verslag van de Leerstoel Amnesty Internationaal 2010-2011. Die werd een maand geleden door de Universiteit Gent en Amnesty International Vlaanderen aangeboden aan zuster Jeanne Devos voor haar unieke inzet in de strijd tegen armoede en uitbuiting in India, voor en vooral samen met de allerarmsten.

Jeanne Devos Profiel

Het is de vierde keer al dat Amnesty International en de Universiteit Gent samenwerken om erkenning te geven aan iemand die een belangrijke bijdrage levert aan de verwezenlijking van mensenrechten. Vorige jaren waren dat BB’s (Bekende Buitenlanders) als Nawal el Saadawi, psychiater en feministisch schrijfster en Luis Moreno-Ocampo, hoofdaanklager bij het Internationaal Strafhof. Dit jaar kreeg Jeanne Devos, iemand ‘van eigen bodem’, met deze Leerstoel een forum voor de studenten van initiatiefneemster professor Eva Brems en haar collega’s Rudy Doom en Yves Haeck. Alvast een (ver)taalprobleem minder én de Leerstoel eens wat dichter bij huis. De Leerstoel werd op 30 maart afgesloten tijdens een academische zitting in de Gentse Vooruit, inclusief een ceremonieel gedeelte met rector Paul Van Cauwenberge.

Zuster Devos vertrok in 1963 als missiezuster (toen nog met kap!) naar India. De confrontatie met de schrijnende armoede, de onderdrukking en de uitbuiting maakte grote indruk. Vanuit haar verontwaardiging over het lot van de allerarmsten ontpopte ze zich als de drijvende kracht achter de Nationale Beweging voor Huispersoneel in India, een beweging die vandaag meer dan twee miljoen leden telt. Zuster Jeanne luisterde naar huisarbeidsters – een zeldzaamheid voor velen onder hen -, ze bracht ze samen, en zocht met hen naar oplossingen voor de problemen die zij naar voren schoven. Die oplossingen zijn heel concreet: vluchthuizen, onderwijsgelegenheid voor kinderen in de sloppenwijken, deskundige opvang voorzien voor gekwetste mensen, en training geven zodat mensen elkaar kunnen helpen.

Jeanne Devos, met achtergrond titel van de publiekslezing met Amnesty International-logo Karen Moeskops (AI)

Haar visie en aanpak kregen weerklank. De Nationale Beweging voor Huispersoneel (National Domestic Workers Movement – NDWM) is nu al in 23 staten in India aanwezig. De beweging zet zich in om die rechten ook juridisch te vertalen, zodat huispersoneel bescherming krijgt op het vlak van werktijden en loon, bescherming tegen uitbuiting en misbruik. In verschillende deelstaten hebben ze die juridische erkenning gekregen. Er werden vakbonden voor huispersoneel opgericht. De “meid” is “huispersoneel” geworden. Alleen dat al is een overwinning voor de waardigheid van mensen.
.
Ze ijveren verder, om ook nationaal en internationaal bescherming voor huispersoneel te voorzien. De beweging is erin geslaagd om de erkenning van huisarbeid bovenaan de internationale agenda te plaatsen. De Internationale Arbeidsorganisatie (IAO/ILO) plaatste de discussie over minimumnormen voor de bescherming van huispersoneel in juni 2011 prominent op de agenda van haar conferentie (International Labour Conference – ILC). Zulks lukte nog niet in 2010. Het belang van deze koerswending is eigenlijk enorm. Het moet een enorme boost zijn voor mensen als Jeanne Devos die decennialang aan de weg timmerden om hun ‘levenswerk’ eindelijk internationaal bekroond te zien.

Maar de missie van zuster Devos gaat veel verder dan het geven van praktische ondersteuning. Het belangrijkste dat zij kwetsbare vrouwen en meisjes wil geven, is een gevoel van eigenwaarde, en de kracht om op te komen voor hun rechten. Voor hun mensenrechten, die essentieel zijn om een waardig leven te leiden. De Nationale Beweging voor Huispersoneel is niet de beweging van Jeanne Devos, het is de beweging van de huisarbeidsters en -arbeiders zelf. Zij nemen het leiderschap in handen, zij betalen zelf hun lidgeld, zij bepalen samen waarvoor ze ijveren, en welke bescherming ze willen verkrijgen.

In de theaterzaal van de Vooruit gaf zuster Jeanne Devos een publiekslezing De kracht van een beweging als uitweg uit de armoede. Ze ging van start met de Millennium Declaration van de Verenigde Naties in 2000.

Jeanne Devos + Bogdan vanden Berghe (11.11.11)

Voor Jeanne Devos is de “halvering van de armoede in de wereld tegen 2015″ de belangrijkste millenniumdoelstelling uit die Millennium Declaration. Het verwezenlijken van de armoededoelstelling vormt de basis voor andere doelstellingen op vlak van onderwijs, huisvesting, gezondheid, gelijkheid man/vrouw, strijd tegen HIV/Aids, milieu. Het blijft een uitdaging voor staten om hun burgers, ook de armen, een veilige omgeving te bieden.

Armoede is een verzamelnaam voor mensenrechtenschendingen. Armoede maakt mensen minder weerbaar tegen geweld en misbruik. Armoede is voor Jeanne Devos geen accident of toeval maar blijft en groeit als een – oneerlijke – structuur. De ganse sector van arbeid vandaag en dan vooral de niet-georganiseerde arbeid, geeft nochtans enorme kansen om armoede uit te roeien. Maar het moet wel ‘waardig werk’ zijn, een synergie van rechten, werk, sociale bescherming en sociale dialoog. De armoede vandaag is geen gevolg van tekort maar wel van een gemis aan eerlijke verdeling en deelname op alle terreinen.

Wie zich wil inzetten tegen armoede en wil streven naar rechtvaardige arbeid kreeg van Jeanne Devos een hele waslijst te vervullen voorwaarden mee. Ik vat samen: duidelijke keuze voor én actieve participatie van de doelgroep en de gemeenschap, proces van bevrijding en rechten, benadering gebaseerd op mensen-, vrouwen- en kinderrechten, aandacht voor gender, teamwerk, engagement van de academische wereld … en – helemaal in de sfeer van Gandhi – geloven in de goedheid van de mensen.

© 2011 GENTBLOGT VZW

17 reacties »

  1. Reactie van Frank Bombeke

    Jeanne Devos vanavond 26.12.2100 in 4God en Klein Pierke https://www.een.be/programmas/god-en-klein-pierke/deze-week

  2. Reactie van Cedric

    Het is duidelijk dat de ultieme betrachting van JDV de Nobelprijs is. Steevast bedient ze zich van haar gebrekkig Engels om zich in aanwezigheid van de media tot het publiek te richten. Waarom niet het Hindi? Ik hou eerder van de echte mensen met eerlijke inzet.

    • Reactie van laurensv

      Cedric, wat ben je toch een ongelofelijke eikel. Fora genoeg op het internet waar je je debiele gal kan spuien, gelieve dat dan ook elders te doen.

      • Reactie van Cedric

        Misschien ben ik een ongelofelijke eikel, maar ik uit hier een opinie. Da

        • Reactie van Cedric

          t schijnt een probleem voor AI?

          • Reactie van Frank Bombeke

            @ Cedric. Ieder zijn mening. Maar je had het in je eerste commentaar over Jeanne Devos….en helemaal niet over AI.

            I.v.m. jouw opmerkingen over het talengebruik kreeg je al repliek. I.v.m. AI (waar niet jij, maar Jean over schrijft) hoort de goede verstaander hoe Jeanne Devos hier tegenover staat. Woorden wekken, voorbeelden trekken.

    • Reactie van 3S

      Waarom niet in het Hindi?
      Misschien omdat ze in het Engels beter verstaan wordt, en dus haar goede doel beter vooruit kan helpen?

  3. Reactie van Frank Bombeke

    Meer info over de Nationale Beweging voor Huispersoneel (National Domestic Workers Movement – NDWM) op https://www.nwdm.org
    En over Jeanne Devos op https://www.jeannedevos.org

  4. Reactie van Frank Bombeke

    Rechtzetting Nationale Beweging voor Huispersoneel (National Domestic Workers Movement – NDWM) op https://www.ndwm.org

  5. Reactie van Jean

    Alle respect voor zuster Jeanne Devos. Maar is Amnesty International niet die organisatie die met het geld van naïeve donateurs haar internationale directeurs exorbitante vergoedingen uitbetaalt. En die bij een afgesproken ontslag van de grote baas die aan iets nieuws toe was, het ontslag bewust net na het verlopen van het tijdelijk contract liet plaatsvinden, zodat een enorme schadevergoeding van jaren moest betaald moet worden. Hoewel de idee achter Amnesty International oorspronkelijk heel verdienstelijk was, is de organisatie ondertussen, net als sommige “goede doelen” organisaties, afgegleden naar een enorme geldmachine die in de eerste plaats zichzelf en de betaalde topmensen en medewerkers in stand houdt.

    • Reactie van Frank Bombeke

      In de documentaire ventileert Jeanne Devos daar ook één en ander over. We hebben het hier over Jeanne Devos hé.

  6. Reactie van Cedric

    Tiens, er is hier één reactie die niet kan beantwoord worden.

  7. Reactie van Wolfs Leo

    zag de uitzending van Martin Heylen(god en klein “pierke”) en sta vol bewondering voor zuster Jeanne!